Προτάσεις της Ε.Α.Κ.Μ. για την τροποποίηση του πλαισίου διατάξεων θεμάτων Αξιολόγησης, Κρίσεων και Προαγωγών των Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας
Στο πλαίσιο της σχεδιαζόμενης τροποποίησης του πλαισίου διατάξεων θεμάτων Αξιολόγησης, Κρίσεων και Προαγωγών των Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, η Ένωση μας παραθέτει τις προτάσεις της τροποποιημένες, σε σχέση με αυτές που είχαν αποσταλεί κατά το παρελθόν, οι οποίες είναι και αυτές που απηχούν τις απόψεις των μελών μας.
1)Αλλαγή του τρόπου βαθμολόγησης με μονάδες της 100 βαθμιαίας κλίμακας. Σύμφωνα με το ισχύον σύστημα αξιολόγησης η αξιολόγηση ενός αξιωματικού γίνεται, σχετικά με τα ουσιαστικά προσόντα του, σύμφωνα με το αρθ 25 παρ 4 του π.δ. 24/97
ΓΙΑ ΤΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ
ΑΠΟ 0-30 ΜΟΝΑΔΕΣ ? ΜΗ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ
ΑΠΟ 31-50 ΜΟΝΑΔΕΣ ? ΜΕΤΡΙΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ
ΑΠΟ 51-70 ΜΟΝΑΔΕΣ ? ΚΑΛΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ
ΑΠΟ 71-90 ΜΟΝΑΔΕΣ ? ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ
ΑΠΟ 91-100 ΜΟΝΑΔΕΣ ? ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ
ΠΡΟΣΘΕΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΕΩΝ (ΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ )
ΑΡΙΘΜΟ ΘΕΜΑΤΙΚΩΝ ΕΝΟΤΗΤΩΝ
Η κατοχή πτυχίου Α.Ε.Ι., Μεταπτυχιακού, Διδακτορικού τίτλου καθώς και λοιπών τίτλων και εκπαιδεύσεων να μη δίνει επιπλέον μονάδες, αλλά να παραμείνει το ισχύον καθεστώς (Λόγω των ιδιαίτερων απαιτήσεων που έχουν πολλές Υπηρεσίες δεν προσφέρεται σε πολλούς ο απαιτούμενος χρόνος για την απόκτηση τέτοιων πτυχίων, ενώ δε η παρακολούθηση των εκπαιδεύσεων δεν εξαρτάται πάντα από τις επιθυμίες ενός εκάστου αλλά είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων ). Η κατοχή διαφόρων τίτλων σπουδών-εκπαιδεύσεων θα μπορούσε να δίνει προτεραιότητα για τη μετακίνηση-παραμονή του ενδιαφερομένου, εφόσον δε συντρέχουν άλλοι λόγοι, σε σχετική, με τους παραπάνω τίτλους, Υπηρεσία.
2) Οι αξιολογητές βάσει του π.δ.24/97 έχουν υποχρέωση αιτιολόγησης δυσμενούς βαθμολόγησης. Προτείνεται η διατήρηση του ισχύοντος καθεστώτος και η μη εισαγωγή του μέτρου της αιτιολόγησης των υπερθετικών βαθμολογήσεων, διότι υπάρχει ο κίνδυνος ο αξιολογητής να υποπέσει σε μία λανθασμένη, υποκειμενική γι’ αυτόν, κρίση θέτοντας προς τούτο υποκειμενικά όρια παραγωγικότητας, των οποίων η επίτευξη να μην εξαρτάται από την προσωπικότητα – αξιοσύνη του διοικούντα αξιωματικού, αλλά να επηρεάζεται από ποικίλους παράγοντες, υπηρεσιακούς και μη (πληθυσμιακή διαστρωμάτωση, κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, εγκληματικότητα εκάστης περιοχής κ.α. ).
3) Δυνατότητα του αξιολογητή, πριν από την τακτική βαθμολόγηση κάθε έτους, να προβαίνει, εφόσον το κρίνει απαραίτητο ( π.χ. ελάχιστη παραμονή του αξιολογούμενου σε συγκεκριμένη θέση) σε ακρόαση του βαθμολογούμενου, υπό μορφή συνέντευξης, για το σχηματισμό μίας πληρέστερης εικόνας.
4) Σε περίπτωση διαφωνίας συντάκτη και γνωματεύοντα αυτό που ισχύει σήμερα είναι να υπερισχύει η γνώμη και ο βαθμός αξιολόγησης του γνωματεύοντα. Προτείνεται η διατήρηση του καθεστώτος, όταν δεν υπάρχει διαφορά μεγαλύτερη της μίας κλίμακας. Σε αντίθετη περίπτωση η τελική κρίση να περνάει στον ιεραρχικά ανώτερο του γνωματεύοντα. Κατ’ αυτόν τρόπο δεν ακυρώνεται ο ρόλος του γνωματέυοντα.
5) Μοριοδότηση, υπό τη μελλοντική σύσταση αρμόδιας επιτροπής, της Υπηρεσίας και όχι του προσώπου.
6) Μοριοδότηση ανάλογα με τη σειρά εξόδου από τη σχολή Σ.Α.Ε.Α.
7) Θεσμοθέτηση ελάχιστου χρόνου διοικήσεως ως ανελαστικός ορός για την προαγωγή σε ανώτερο και ανώτατο βαθμό.
|
|
|
